Jak wykorzystać 100% możliwości mózgu - Bruce Lipton.

Znajdujemy się w niezwykłej rzeczywistości, gdzie granica między tym, co czujemy biologicznie w snach, a tym co przeżywamy na jawie, jest nieuchwytna. Jak możemy to odróżnić? Czy to, co czuję, jest tylko wynikiem aktywności w moim śnie, czy rzeczywiście dzieje się w moim życiu? Odpowiedź jest fascynująca: nie możemy tego jednoznacznie stwierdzić. To otwiera drzwi do zrozumienia, jak możemy wpłynąć na przeszłość lub kształtować przyszłość, robiąc coś więcej niż tylko podążanie za rutyną. To wyzwala nas, aby pisać i przepisywać historię naszego życia wciąż na nowo.

Co więcej, popularne przekonanie, że używamy tylko 10% naszego mózgu, jest tylko mitem. Skąd wziął się ten mit? W rzeczywistości, badania mózgu prowadzone na przestrzeni lat pokazały, że tylko 10% jego komórek to neurony odpowiedzialne za przetwarzanie informacji. Pozostałe 90% to komórki glejowe, które długo były uważane za bierną tkankę wspierającą, ale obecnie wiadomo, że odgrywają one kluczową rolę w funkcjonowaniu mózgu, co radykalnie zmienia nasze postrzeganie jego aktywności.

Co naprawdę fascynujące jest w neuronach? Zgodnie z dawną zasadą tzw. doktryny neuronalnej, uznawano, że neurony są kluczowymi, funkcjonalnymi komórkami mózgu, podczas gdy komórki glejowe traktowano głównie jako wsparcie. Stąd błędne przekonanie, że aktywność mózgu ogranicza się tylko do 10% jego struktury, co miałoby odpowiadać procentowi neuronów. Przez lata komórki glejowe były postrzegane niczym tkanka łączna – mająca za zadanie jedynie fizyczne i odżywcze wsparcie neuronów. Jednak ostatnie dekady przyniosły rewizję tego poglądu.

Odkrywamy coraz więcej metod angażowania i aktywacji całego mózgu, wśród których jedną z bardziej fascynujących jest tzw. gimnastyka mózgowa. Jest to zestaw ćwiczeń wspierających integrację ciała i układu nerwowego. Przykładowo, prawa ręka jest sterowana przez lewą półkulę mózgu, a lewa ręka przez prawą półkulę. Interesującym zjawiskiem jest to, że gdy prawa ręka przekracza środkową linię ciała, zaczyna być również rejestrowana przez prawą półkulę. Krzyżowanie rąk i nóg inicjuje współpracę między obiema półkulami mózgu, prowadząc do ich harmonijnej synchronizacji. Taka synchronizacja mózgu może przyczynić się do zjawiska superuczenia, kiedy to obie półkule pracują razem, co zwiększa efektywność funkcji neuronalnych.

W miarę dorastania, zwykle po ukończeniu siódmego lub ósmego roku życia, zaczyna dominować zjawisko tzw. dominacji mózgowej. Oznacza to, że w ciągu dnia nasz mózg nie utrzymuje ciągłej synchronizacji między półkulami. Aktywność mózgowa przypomina falę: czasami dominuje lewa półkula, innym razem prawa, z cyklicznym przełączaniem się między nimi. Dominacja jednej półkuli nad drugą może wpływać na sposób, w jaki przetwarzamy informacje i reagujemy na otoczenie.

Integracja różnych aspektów naszego życia może być utrudniona przez dominację mózgową, co wynika z różnic w funkcjonowaniu obu półkul mózgu. Lewa półkula skupia się na logice i szczegółach, natomiast prawa półkula jest bardziej związana z emocjami i ogólnym postrzeganiem. To rozróżnienie ma znaczenie, ponieważ zdominowanie przez jedną półkulę skutkuje brakami w naszym postrzeganiu świata – jeżeli przeważa lewa półkula, zrozumienie logiki jest pełne, ale brakuje głębi emocjonalnej. Z kolei dominacja prawej półkuli może skutkować bogatym życiem emocjonalnym, ale niedoborem logicznego myślenia. Taki stan rzeczy jest obserwowany od dzieciństwa aż po dorosłość.

Osiągnięcie synchronizacji obu półkul, znanego jako hemi-sync, pozwala na równoczesne zaangażowanie zarówno logiki, jak i emocji. To nie tylko przyspiesza proces uczenia się, umożliwiając szybkie przyswajanie informacji, ale także otwiera drogę do bardziej zintegrowanego i kompleksowego myślenia, które łączy aspekty emocjonalne i intelektualne, niezbędne dla pełnego obrazu rzeczywistości. Jeśli jesteś zdominowany przez jedną półkulę, możesz nieświadomie ograniczać możliwości swojego układu nerwowego. 

Ćwiczenia takie jak gimnastyka mózgowa, które polegają na krzyżowaniu rąk i nóg, mogą pomóc w integracji działania obu półkul. Tego typu ćwiczenia pozwalają na aktywację i współpracę obu półkul, co prowadzi do pełniejszego i bardziej zharmonizowanego wykorzystania potencjału naszego mózgu.

Kiedy osiągniemy synchronizację półkul mózgowych, zazwyczaj czujemy się bardziej spokojni i skoncentrowani, co umożliwia nam pełniejsze wykorzystanie naszych funkcji neurologicznych. To interesujące, jak proste czynności, takie jak krzyżowanie kostek podczas siedzenia, mogą nieświadomie wpływać na nasz mózg. Często wykonujemy takie gesty automatycznie, nie zdając sobie sprawy, że w ten sposób angażujemy cały mózg.

Jeśli czujesz się zestresowany lub chcesz się zrelaksować po powrocie do domu, skrzyżowanie rąk i nóg może być prostym, ale skutecznym sposobem na uspokojenie i zharmonizowanie umysłu. Takie działanie nie tylko uspokaja system nerwowy, ale również stymuluje obie półkule mózgu do współpracy, co prowadzi do lepszej efektywności i zdolności relaksacyjnych. W trudnych chwilach, krótkie przerwy na tego typu ćwiczenie mogą przynieść ulgę. Wystarczy skrzyżować kończyny i poczekać kilka minut — zauważysz, jak narasta spokój, który pozwala na pełniejsze wykorzystanie możliwości twojego mózgu. Chcesz dowiedzieć się więcej, zobacz koniecznie nasz film tutaj